Ik heb zojuist het geweldige idee geopperd om het Pinksterweekend weer even naar Frankrijk te gaan, in de Smart deze keer. Even wat wijn en cashewnoten pindakaas brengen.
Broertje, mijn meest favoriete, allerliefste broertje (haha, makkelijk, ik heb er maar eentje!): heb jij toevallig zin om het Pinksterweekend in Amsterdam door te brengen?
Geplaatst in Uncategorized
Het was voor de jongens de eerste keer dat ze Koninginnedag in Amsterdam vierden. Een uitgelezen gelegenheid dus om het Vondelpark te ontdekken. De meeste straten zijn vol met mensen, maar het Vondelpark is altijd erg goed te doen en bovendien een waar paradijs voor straatverkopende kinderen.
Het idee van vrijmarkt kenden ze nauwelijks dus dat wilden ze wel eens uitproberen. Iedereen wil tenslotte wel snel rijk worden. Van hun oom Ewald hadden ze een truc geleerd om gedachten te lezen dus die wilden ze wel eens even in de praktijk brengen.
Dus gewapend met een kleed, bord met “Gedachtenlezen voor 5 cent” togen we op pad. Uiteindelijk hadden ze een goed plekje gevonden naast viool spelende meisjes (die trekken altijd veel publiek) en gingen zitten. Een bord met zo’n tekst trekt natuurlijk de aandacht en, hoewel het niet echt storm liep waren er toch wat mensne die het wel interessant vonden. Het bord met 5 cent scheen een beetje onduidelijk te zijn, want de meesten wilden graag 50 cent betalen. Zo verdienden ze toch euro 3,40 in een half uurtje. Toen was het ook wel weer mooi geweest (het was wel een beetje koud) en liepen we verder naar het Museumplein, waar Radio 538 een podium had. En Quinten had mazzel, want we waren net op tijd voor DJ Jean, zijn held!
Geplaatst in Uncategorized
Tja, waar begin je, als je net een heerlijk lang weekend Barcelona achter de rug hebt: de hoogtepunten dan maar:
Luz de Gas was een aanradertje van een collega. Deze boot ligt in de oude haven (Port Vell) tegenover het museum van Catalonïe. Wachttijden zijn heel normaal, maar als je eenmaal zit dan heb je ook wat. Tafels in de zon, goede bediening en een kaart met heerlijke drankjes en voortreffelijke tapas. Probeer vooral de Pernil Iberica, ik heb nog nooit zulke dure ham gegeten maar ook nog nooit zulke lekkere. 
Hierna zakten we weer af richting het hotel via de wijken El Born en Barrio Gotico. Een verzameling van kroegjes en tapas barretjes. Te veel om te onthouden maar hier zitten de mest hippe tenten, afgewisseld met “oude mannen”kroegjes waar het heerlijk aan de bar hangen is. Door een oude heer met hond werd ons het café van zijn nicht (?) Dolores aangeraden. Het ziet er niet uit en zij ook niet, maar heerlijke sepia en pulpo.
Ehm, Starbucks. Zo on-Spaans als de pest maar heerlijke koffie als je een stuk gelopen hebt. En niets is zo leuk als dat er heel hard “Elena” door de zaak wordt geroepen als je koffie klaar is!
Ook uitstekend gelunched bij El Merendero del Mar, een visrestaurant bij het al eerder genoemde museum. Wel even oppassen want het is het laatste restaurant in een rijtje van vijf. De vissoep is onovertroffen in smaak en prijs.
En, niet om te eten, maar zeker om te kijken is Mercat de la Boqueria, een enorme overdekte markt met alle ingrediënten voor tapas.
Ostres!!! mag ik ook zeker niet vergeten. Glaasje cava, dozijntje oesters: zo simpel kan het leven zijn.
En zo, via lekker aan het strand zitten, slenteren over de Rambla, jezelf vergapen aan al die idiote straatartiesten, en “Hé, leuk kroegje. Even binnen kijken…” werd het al snel maandag. Na nog even een paar uurtjes bij Luz de Gas doorgebracht te hebben met een zeer smakelijke cava-sangria moesten we toch echt weer naar huis.
Oja, we hebben ook iets cultureels gedaan, hoor! 
De Sagrada Familia, de beroemde kerk van Gaudi. Heel mooi maar extra speciaal omdat er nog gebouwd wordt. En het is heel indrukwekkend om te zien hoe zo’n cathedraal in elkaar gezet wordt. De audio tour is zeker aan te raden en met de lift en daarna een smalle steile trap een van de torens in ook. Ik kreeg er licht claustrofobische neigingen van maar met goed doorademen kwam dat wel goed.
Geplaatst in Uncategorized
“Happy Birthday to You, the four-line ditty was written as a classroom greeting in 1893 by two Louisville teachers, Mildred J. Hill, an authority on Negro spirituals, and Dr. Patty Smith Hill, professor emeritus of education at Columbia University.
The melody of the song Happy Birthday to You was composed by Mildred J. Hill, a schoolteacher born in Louisville, KY, on June 27, 1859. The song was first published in 1893, with the lyrics written by her sister, Patty Smith Hill, as “Good Morning To All.”
Ik heb het gehaald. De BIG 4-0, de jaren des onderscheids, het leven gaat nu beginnen en wat dies meer zij. U begrijpt het, ik ben vandaag 40 jaar geworden. Een blijde gebeurtenis. Te meer daar mijn verjaardag dit jaar samen valt met Secretaresse Dag. Nu ben ik geen secretaresse maar roadshow coördinator, maar voor deze gelegenheid mag je me wel even zo noemen.
Dus zoenen van de mannen en even lekker lunchen met de baas. Geen cadeaus van Erwin want wij doen niet meer aan verjaardagen. Wel vertrekken we morgen voor 4 dagen naar Barcelona: da’s cadeau zat! En de meiden van het werk hebben me ook nog even in het zonnetje gezet:
Wat een heerlijke verjaardag!
Geplaatst in Uncategorized
Alvast een kleine verklaring voor de radiostilte van komende dagen.
Morgen laten we de jongens een middagje spijbelen van school en vertrekken we naar La Douce France naar hun oom Ewald, tevens een heel goede vriend van Erwin.
Ewald en zijn vriendin Hanke beheren het restaurant op camping Le Merle Roux (http://www.lemerleroux.com). En Hanke fokt ook schapendoesjes (http://schapendoes.deuxchasse.com/).
Wij vonden het een goed idee om onszelf daar even voor de Pasen uit te nodigen. En gelukkig vonden zij dat ook.
Het is een endje rijden (uurtje of tien) maar dat mag de pret niet drukken. Volgens de berichten schijnt het weer redelijk te zijn en anyway: slechter dan hier kan toch niet!
Ondertussen past mijn broertje op het huis en de poes. Hij ook blij dat hij eindelijk weer eens in de beschaafde wereld is. En zo is iedereen blij met de Pasen en dat is een mooi ding.
Geplaatst in Uncategorized
Vanmiddag moest ik wat klaarzetten voor een meeting in een kamer die over de dealingroom uitkijkt. Gekscherend zei ik tegen mijn collega: “Eens kijken of ik die terrorist zie.”
En opeens zag ik hem. “Kijk daar, dat is hem!!!” “Oh hij! Oh, die ken ik wel. Maar ik begrijp wel dat je dat dacht. Het is een beetje rare vent” zei ze. De terrorost was dus een collega. Maar ik blijf het vreemd vinden dat dat hij niet gewoon even de beveiliging wilde bellen.
Geplaatst in Uncategorized
Gisteren toen ik naar huis ging, maakte ik iets heel vreemds mee.
Ik werk in de dealingroom en als ik naar huis ga, moet ik eerst met mijn pasje door een draaideur, de beveiligde zone uit. Aan de andere kant van de deur stond een man met wild haar en een baard en een Irakees/Midden-Oosters uiterlijk. Hij vroeg mij (in het Engels) of ik zijn toegangspasje had gezien. Hij was het zojuist verloren in de gang. (Nu ik dit opschrijf bedenk ik mij dat dat helemaal niet kan, want hij stond aan de verkeerde kant van de deur…). Of ik hem even wilde binnenlaten. Nee, dus want dan zou ik ten eerste de volgende dag niet meer naar binnen kunnen en ten tweede: in zo’n geval bel je via de intercom de bewaking en die laten je erin (of niet). Hij drong nog een beetje aan, maar ik zei nee en liep weg.
Buiten had ik er toch een raar gevoel bij. De man zag er namelijk niet echt “dealingroom-ig” uit. Je mag natuurlijk niet naar uiterlijk kijken maar er werken op de vloer niet echt veel wild-bebaarde mannen en ook qua kleding viel hij uit de toon. Bovendien weigerde hij zo’n beetje de bewaking te bellen en dat is wel erg raar.
Ik heb toch maar even de beveiliging gebeld, just in case. Het zou toch lullig zijn als ik thuis zit en opeens een rookpluim aan de andere kant van de Sloterplas zie verschijnen…
Geplaatst in Uncategorized
Vrijdagavond zat ik lekker films te torrenten en muziek te downloaden toen opeens: PLOP. PC uit. Erwin was bezig met de keuken dus ik dacht dat er wellicht een stop uit was. Mijn PC ging vanzelf weer aan dus no worries. Dacht ik. Een half uur later weer. PLOP.
Het werd nu ietwat irritant maar het was toch tijd om te gaan slapen dus liet ik het maar zo. Erwin dacht dat het misschien de voeding van de PC was. Hij is toch al zo’n vijf jaar oud, dus misschien werd het zo langzamerhand tijd m aan een nieuwe te gaan denken.
De volgende ochtend maar de website van MyCom opgezocht, om dat ideeën op te doen. En ja hoor: PLOP. En toen was ik er helemaal klaar mee. Dus hop in de Smart, op naar MyCom.
En dus zit ik hier nu mijn stukje te typen met een mooie Adventure Power PC met 1 GB intern geheugen en een vette videokaart om te gamen. 
En als extraatje een ultraplat toetenbord in zilver/zwart.
Nu blijkt dat toetsenbord niet echt te matchen met mijn beeldscherm (wit). Ik ben bang dat we toch echt even naar de winkel terug moeten… 
Geplaatst in Uncategorized
TRÖCKENER KECKS – IK DENK NOOIT MEER AAN JOUIk denk nooit meer aan jouAls ik ’s ochtends wakker wordIn een onbekende woningNaast een onbekende vrouwIk denk nooit meer aan jouAls ik ’s middags buiten zieHoe een man een vrouw zijn jas geeftVoel ik plotseling de kouAls ik de kroeg binnenloopWaar wij vroeger altijd kwamenDenk ik nooit meer aan jouAls ik ga zitten in de hoekWaar wij samen altijd zatenDenk ik nooit meer aan jouAls ik de lege dagen telEen bier teveel bestelKomt dat heus niet door jouAls je dat soms denktWant ik denk nooit meer aan jouNee, ik denk nooit meer aan jouAls ik ’s nachts langs jouw huis loopEn de lichten zie brandenDenk ik nooit meer aan jouLangs het huis dat ik beter kenDan mijn eigen huis Denk ik nooit meer aan jouWaar ik liever wil zijn Dan waar dan ookIk denk nooit meer aan jouAls ik alleen in bed ligEn vergeefs jouw hand zoekDenk ik nooit meer aan jou
Geplaatst in Uncategorized
