Uiteindelijk bleek er dus niets aan de hand te zijn. Gewoon een stelletje Indiërs die opgewonden en blij waren dat ze weer naar hun moederland gingen. Plastic tasjes met op Schiphol gekochte gadgets, sms’jes met lollige opmerkingen en een zeer achterdochtige captain.
Maar wat moet je dan? Had hij wel door moeten vliegen? Stel dat er wel meer aan de hand was geweest?
Ik word verdrietig en moe van deze tijdgeest. Over twee weken is het 11 september. Dan is het 5 jaar geleden dat de aanslagen op het WTC en het Pentagon plaatsvonden. En wat is er bereikt ondertussen? Meneer Hussein zit in de bak, maar is nog steeds oorlog in Irak. Steeds meer hoor je de geruchten en verhalen dat 9/11 was gepland door de USA, en dat ze er eigenlijk blij mee waren omdat het dè aanleiding was om een oorlog tegen Irak te beginnen onder het mom van strijden tegen het terrorisme. Ik weet niet wat waar is. Alle kanten van het verhaal lijken plausibel maar het is toch een verdomd eng idee dat je eigen regering moedwillig duizenden mensen de dood in jaagt om "legaal" een oorlog te kunnen beginnen…
Maar, om op de titel van dit logje terug te komen, waar waren jullie op 11 september 2001 rond 15.00uur? Ik was op het werk. En aangezien ik in de dealingroom werk, waar aandelen en aanverwante artikelen verhandeld worden, zijn er Bloomberg schermen beschikbaar met het laatste nieuws en staat CNN eigenlijk altijd aan. Bij het eerste vliegtuig was er ongeloof, maar het tweede vliegtuig zag ik "live" invliegen. Normaal rinkelen de telefoons voortdurend, handel is er altijd, maar plotseling werd het muisstil. Verontruste telefoontjes naar klanten die in het WTC zaten. Verontruste en daarna opgeluchte telefoontjes naar en van ons kantoor in New York, daar was alles OK. De handel die opeens losbreekt. Olieprijzen die alle kanten opgaan. Klanten die er toch een slaatje uit willen slaan. Schreeuwende handelaren, niet willen handelen omdat het heel ongepast is om aan deze omstandigheden geld te willen verdienen.
Ik ben er kapot van geweest en ben dat nog steeds. Vorig jaar december was ik in New York. De leegte waar de Twin Towers stonden zegt mij niets. Ik wist niet hoe het eerst was en kon me daar ook geen voorstelling van maken. Maar de gesprekken met New Yorkers, meiden van mijn werk, die daar toen waren, waren angstaanjagend.
Laten we met zijn allen voorzichtig zijn, maar in hemelsnaam, laten we onszelf alsjeblieft niet in deze waanzin verliezen.
Geplaatst in Uncategorized