Om eerlijk te zijn, ristorante Dai Noi ziet er niet uit. Geen fancy linnen tafelkleden met matching servies en bestek, geen catchy website zodat je thuis al in de stemming kan komen. Wel wiebelige stoeltjes, een veel te kleine kapstok zodat je altijd en eeuwig je jas kwijt bent. En als je een tafel op de entresol hebt, voel je, iedere keer als er iemand de trap op komt, de vloer bewegen.
Maar je komt niet naar Dai Noi voor uiterlijheden en schone schijn. Je komt hier omdat hier met hart en ziel italiaans gekookt wordt. Er is geen menukaart maar dat is ook niet nodig als die met passie en trots wordt voorgedragen door de vrouw van de eigenaar. Je hoort, terwijl ze de mogelijkheden opnoemt, ook precies wat zij het beste gerecht van de avond vindt.
Standaard heb je vier gangen en dolci, maar je kan er natuurlijk eentje of twee skippen. Wat je absoluut niet moet skippen zijn de antipasti. De tafel wordt bedolven door minstens 12 schaaltjes met de meest heerlijke gerechten: mozzarella met tomaat, ratatouille, bloemkoolkoekjes (jaja, dat klinkt raar maar is heerlijk), pulpo, salades, heerlijke rauwe ham, gegrillde groentes, te veel om op te noemen.
Laat op de avond, toen de meeste gasten al weg waren, raakten we in gesprek met de vrouw van de eigenaar. Ik vertelde dat ik het zo vreemd vindt dat op restaurant sites als IENS en Special Bite iedereen altijd zegt dat het eten bij Da Noi heerlijk is, maar de bediening zo onbeleefd. Onbeleefde bediening ligt, mijns inziens, heel vaak aan de onbeleefde klant, die zich ver verheven voelt boven de bediening. Ik heb in een restaurant nooit last van onbeleefd personeel.
Ze vertelde over haar passie voor dit restaurant, hoe blij ze wordt van vrolijke gezichten aan tafel, van mensen die interesse in hun eten hebben. Dat zij, ondanks het feit dat ze ook haar zorgen heeft, zodra ze binnen komt, haar zorgen van zich af voelt vallen en gáát voor die avond, om te zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft. Om haar gasten het gevoel te geven dat ze bij haar thuis eten.
"En daarom heet het Da Noi, dat betekent ‘bij ons’, je eet bij ons", besloot ze haar vurig betoog. Er stonden tranen in haar ogen van trots en passie. Ze sloeg nog even met haar vuist op haar hart om nog een keer te benadrukken dat er met liefde gekookt en bediend wordt en liep toen terug naar de keuken. Wat een prachtmens.
