Mag ik even tegen u schreeuwen?

"Tweede Kamer wil dat minister het pooierschap strafbaar stelt."
"Christen Unie schijnt homo’s uit bestuurlijke functie te weren."
"Christen Unie wil verbod op seksdatingreclames op tv."

Het begon allemaal met die levensgrote reclame van Hunkemoller op de gevel van hun winkel in Utrecht. Een blote dame in een gouden bikini, niets mis mee. De Christen Unie was in rep en roer, oeh een blote buik..! Fatsoensrakkers zijn het, knijp-de-kat-in-het-donker-types!

Laten we even voorop stellen dat ik die seks reclames zo midden in de nacht vreselijk vindt. Maar waarom moet dit vanuit de regering verboden worden? Er zit immers een uit-knop op de tv. Als je er niet mee geconfronteerd wil worden, dan kijk je om twee uur ’s nachts niet naar SBS en Veronica, zo simpel is het.

Worden straks ook erotische films verboden, naaktstranden gesloten, sauna’s verboden terrein? Lekker veilig aan het handje van Balkenende en consorten door het leven gaan? Niet de kans hebben zelf dingen te leren van de keuzes die we maken?

Mogen we zelf niet geen keuzes meer maken?

De alimentatie van Thomas Acda

Ik ben van de download. Sinds ik de legale en illegale zegeningen van internet onder de knie heb, heb ik geen CD meer gekocht. Hoppa, lekker torrenten.

Maar soms heb zelfs ik een geweten. "Nachtmuziek" van Acda & De Munnik heb ik gekocht. Erwin vroeg me waarom, wetende hoe slecht ik wel niet ben. Als hij een nummer leuk vind heb ik het al binnen getorrent, zeg maar. "Gewoon, omdat ik ze gezien heb. Ik vind het eerlijke muzikanten."  (En volgens mij kan je heel goed biertjes drinken met Thomas, maar dat heb ik er maar niet bij gezegd.) Het slaat nergens op, ik weet het. Maar ze hebben iets bij me los gemaakt. We waren laatst bij de try out van het theaterprogramma van dit album en die hufters hebben me een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen gezongen met "Vier uit zeven". En de rest is al even mooi.

Bovendien, Acda moet zijn dure alimentatie toch ergens van betalen?

Eigen schuld

Eerst mocht ik maar twee hoofdstukken per dag lezen van mezelf. Gewoon, om zo lang mogelijk te genieten van de allerlaatste HP. Dit hield ik ongeveer 2 dagen vol. Gisteren raakte ik buiten mezelf, een soort van Harry Potter-razernij zeg maar. Ik kon pas stoppen toen ik op bladzij 423 was. Buiten adem smeet ik mijn boek dicht. Voor straf heb ik vannacht een HP-nachtmerrie gehad.

Vanavond weer gewoon twee hoofdstukken…

Ontspannen

Af en toe (nou ja, meer af dan toe eigenlijk) verras ik Erwin met een dagje sauna, onder het mom van:" jij staat de hele dag in weer en wind". En ja, ik ga natuurlijk graag mee om hem gezelschap te houden. Lekker een beetje doorwarmen, ijskoude douche, lekker stomen, relaxen met een boekje, beetje kletsen: we knappen er altijd weer erg van op. Massage erbij voor hem, erg prettig.

Deze keer liet ik mezelf ook eens onder handen nemen. Ik nam plaats op de tafel en liet mezelf lekker kneden. Heerlijk al dat gefrut aan je. Tot ze bij mijn nek kwam. "Hmm, nou nou". Even was ’t stil. "Dat zit wel erg vast. Heb je nooit last van hoofdpijn?" "Nee, nooit." Ja alleen als ik conferentie-stress op mijn werk heb, maar dan weet ik waar het van komt. "Vreemd hoor. Weet je het zeker? Volgens mij zitten je wervels ook scheef. Draai je even om." Nog meer getrek en gefrut  en gewiebel aan mijn hoofd. "Ontspan nou eens". Ik was ontspannen, ik heb gewoon sterke spieren in mijn hals, weet ik veel.

Anyway, na ene half uurtje mocht ik van tafel (gelukkig had ze geconstateerd dat mijn wervels toch wel recht zaten) en kreeg ik het telefoonnummer van een holistische (aaaaaahhhh, wat is dat nou weer?) natuurgeneeskunde praktijk toegestopt. "Heel handig, voor massage, holistische therapie en therapie waarin hje het kind in jezelf weer los laat."

Het kind in mezelf, zucht… Ik kwam hier voor mijn rust!

Wat was en wat is

Naar aanleiding van het logje van Jet hierbij mijn verhaal.

Toen ik een jaar of tien/twaalf was wilde ik schrijfster worden. Leek me helemaal super. Ik was (en ben) een fervent lezer en schreef zelf ook graag korte verhalen. Ik was volgens mij de enige in de klas die blij was toen wij voor Nederlands iedere week een kort verhaal moesten schrijven.

Na de basisschool ging ik naar de HAVO en daarna VWO. "Nerd" (of "stuut", take your pick) als ik ben vond ik het heerlijk op school. De exacte vakken konden me gestolen worden, maar ik ging helemaal los op het zogenaamde pretpakket. Voor mijn HAVO boekenlijst moest ik zo’n honderd boeken lezen en voor het VWO kwamen er nog zo’n twintig bij. Fluitend las ik ze bij elkaar.

Voor Engels en Nederlands moesten ook de nodige stelopdrachten geschreven worden en het is mij wel gebeurd dat mijn leraar Engels weigerde om mij een cijfer te geven omdat hij dacht dat ik mijn horror verhaal had overgeschreven. Helaas, gewoon een kwestie van iets te veel fantasie. Mijn leraar Nederlands verraste ik eens met een verhaal dat hij wel heel erg Reve-iaans vond. Ik vond het niet zo bijzonder, schrijven ging me gemakkelijk af.

Maar met schrijven valt geen droog brood te verdienen en na school moest ik toch een baantje hebben. De meeste van mijn klasgenoten gingen studeren maar dat trok me niet erg. Ik kwam bij de bank te werken en heb daar de meest uiteenlopende functies gehad. Van kas balie medewerster tot hypotheek adviseur en nu hoofd van de roadshow desk. Tot nu toe de meest leuke job. Ik kan er mijn creativiteit en organisatie talent in kwijt, al is het wel op een andere manier dan met schrijven.

En toen kwamen er opeens weblogs. Ik opende er eentje en het einde was zoek. Ik bleef schrijven. Gewoon, over alledaagse dingen, over zaken die mij dwars zitten of als ik even mijn ei kwijt moet. Het verdriet, onbegrip en de oneerlijkheid van de dood van mijn vader, nu bijna twee haar geleden, heb ik heel goed van me af kunen schrijven, dus er is ook nog een therapeutische aspecgt aan z’n web -log.

Erwin moet daar wel eens om lachen. Laatst hadden we een film gezien die me nogal aangreep. We praten er even over na de film en nog geen tien minuten later hoort hij mij heel hard tikken op mijn toetsenbord.

Dus nee Jet, ik ben (nog) niet geworden wat ik in gedachten had, en ik droom nog steeds onrealistische toekomstdromen, maar ik heb op dit moment wel de beste baan en de beste hobby die je jezelf kan wensen en dromen in overvloed. En zo zie ik het graag.

What…!!??!!

Check even dit filmpje: UNBELIEVABLE!
Hun president is nogal een dumbo, maar het volk is geen haar beter…

“Harry Potter? Is it you?”

Nope, ik krijg hem helaas pas maandag, maar gisteren organiseerde boekhandel Selexyz diverse Harry Potter feesten in het hele land. Ik had via internet kaarten besteld voor het feest bij boekhandel Scheltema in Amsterdam.

Toen ik de kaarten ontving bleek tot mijn grote teleurstelling dat ouders en Dreuzels niet welkom waren en dat was een behoorlijke domper. De jongens gingen natuurlijk wel en om 21.45 stonden we bij de boekhandel op het Koningsplein voor de deur. Er hadden zich al een hoop kinderen, al dan niet verkleed verzameld: toverhoeden, Dementors, bezemstelen, ze waren allemaal aanwezig. De filmploeg van de lokale tv-zender AT5 interviewde de kinderen. Om tien uur gingen de deuren open. Kids naar binnen en wij teleurgesteld naar Brasserie Odeon. Ze belden nog even dat de sorteerhoed ze bij Huffelpuf had ingedeeld en toen was het stil.

Om middernacht stonden we, samen met een hoop andere ouders en heel veel anderen die het boek wilden kopen buiten te wachten. Klokslag 12 uur gngen de deuren open. Wat een gekkenhuis! Mensen gristen de boeken van de planken en stoven naar de kassa om af te rekenen.

Q&L vonden het natuurlijk vreselijk leuk om ons uitgebreid te vertellen wat we nu allemaal gemist hadden: de dikke dame in het schilderiij, Smekkies In Alle Smaken, Les in Zwarte Kunst en een waarzegster. Volgen jaar willen ze weer zeggen ze, maar helaas is dit het laatste HP boek…