Archieven
- februari 2015 (1)
- november 2014 (5)
- oktober 2014 (1)
- juli 2014 (1)
- juni 2014 (1)
- april 2014 (1)
- maart 2014 (1)
- februari 2014 (1)
- januari 2014 (1)
- december 2013 (2)
- november 2013 (3)
- oktober 2013 (3)
- september 2013 (2)
- augustus 2013 (1)
- juli 2013 (4)
- juni 2013 (1)
- mei 2013 (5)
- april 2013 (3)
- maart 2013 (2)
- februari 2013 (3)
- januari 2013 (6)
- december 2012 (6)
- november 2012 (1)
- oktober 2012 (2)
- september 2012 (1)
- augustus 2012 (3)
- juli 2012 (5)
- juni 2012 (12)
- mei 2012 (12)
- april 2012 (10)
- maart 2012 (12)
- februari 2012 (13)
- januari 2012 (5)
- december 2011 (7)
- november 2011 (4)
- oktober 2011 (9)
- september 2011 (3)
- augustus 2011 (6)
- juli 2011 (5)
- juni 2011 (11)
- mei 2011 (3)
- april 2011 (6)
- maart 2011 (9)
- februari 2011 (5)
- januari 2011 (8)
- december 2010 (6)
- november 2010 (9)
- oktober 2010 (11)
- september 2010 (10)
- augustus 2010 (8)
- juli 2010 (13)
- juni 2010 (14)
- mei 2010 (8)
- april 2010 (14)
- maart 2010 (13)
- februari 2010 (11)
- januari 2010 (9)
- december 2009 (13)
- november 2009 (15)
- oktober 2009 (14)
- september 2009 (11)
- augustus 2009 (4)
- juli 2009 (20)
- juni 2009 (18)
- mei 2009 (18)
- april 2009 (18)
- maart 2009 (26)
- februari 2009 (24)
- januari 2009 (18)
- december 2008 (12)
- november 2008 (10)
- oktober 2008 (16)
- september 2008 (17)
- augustus 2008 (11)
- juli 2008 (11)
- juni 2008 (17)
- mei 2008 (17)
- april 2008 (26)
- maart 2008 (28)
- februari 2008 (19)
- januari 2008 (11)
- december 2007 (12)
- november 2007 (19)
- oktober 2007 (11)
- september 2007 (9)
- augustus 2007 (18)
- juli 2007 (6)
- juni 2007 (14)
- mei 2007 (21)
- april 2007 (12)
- maart 2007 (12)
- februari 2007 (13)
- januari 2007 (21)
- december 2006 (18)
- november 2006 (23)
- oktober 2006 (30)
- september 2006 (27)
- augustus 2006 (32)
- juli 2006 (37)
- juni 2006 (35)
- mei 2006 (26)
- april 2006 (14)
- maart 2006 (29)
- februari 2006 (25)
- januari 2006 (13)
- december 2005 (5)
- november 2005 (12)
- oktober 2005 (10)
- september 2005 (18)
- augustus 2005 (16)
- juli 2005 (11)
- juni 2005 (22)
- mei 2005 (18)
- april 2005 (16)
- maart 2005 (13)
Maandelijks archief: februari 2011
i am carnaval
Wat hebben een banaan, een doedelzak speler, Ghadaffi, een leeuw, een bitterbal en twee oude mannen met elkaar gemeen? Niet veel inderdaad. Behalve dat ze afgelopen zaterdag gebroederlijk carnaval aan het vieren waren in de Figurantenbar in Amsterdam Oud West. i am carnaval, dat was het thema, stiekem afgekeken van i amsterdam.
Nou is carnaval is niet echt mijn ding en dat is nog een understatement. Ik had mezelf als hoffotograaf opgeworpen en aangezien mijn zwager door zijn buurman liefkozend "de baas van de straat" wordt genoemd en Erwin's HoutWest de deur aankleding gesponsord had, kon ik natuurlijk niet achterblijven. Ik zette een hoge hoed op, prikte er een papagaai op, draaide een knalgroene boa om mijn nek, hield mijn camera stevig vast en stortte me in het feestgedruis.
Geplaatst in Uncategorized
HoutWest wordt beroemd
Het begon met Youp van 't Hek en de moeder van Ruud Gullit die een plankje nodig had. En nu.. nu staat HoutWest zelfs in de VT Wonen. Met dank aan Erwin's broer, maar toch. Het kan helemaal geen kwaad om je naam in een van de meest gelezen interieurbladen te hebben staan. Ik denk dat ik maar eens hard aan de website ga werken vanavond…
Klik HIER voor het artikel (hee, dat zijn die mensen van dat leuke schilderijtje).
Geplaatst in Uncategorized
Over pumba en strenge oberettes
Naast ons zaten twee meisjes. De blonde was net terug van vakantie. Alhoewel vakantie, zij was het soort meisje dat "op reis" gaat. Ze had in Kenia "gereist" en showde via haar iPad de foto's. Heel veel foto's. De tafeltjes stonden zo dicht op elkaar dat ik mezelf niet kon bedwingen, ik moest meeluisteren en met een schuin oog meegluren naar de foto's. Het meisje sprak van tentenkampen, krokodillen met een bek zo breed als haar voet lang was en olifantenvoeten die haast geen geluid maken omdat daar kussentjes onder zitten. Dûh, dacht ik. Ik ben zelf ook een tijdje in Afrika geweest (klinkt een stuk interessanter dan zes weken op vakantie toch?) en kan me nog heel goed het moment herinneren dat die kudde olifanten stampend als, nou ja, een kudde olifanten over de heuvel naar het water liepen. En dat we godzijdank de woestijnolifanten van ver hoorden aanstommelen zodat we de tenten een stukje uit de weg konden zetten. Kussentjes…, my ass.
"En kijk, da's een pumba."
"???"
"Een pumba, uit de Lion King. Pumba is swahili voor wrattenzwijn."
"Oja."
"En die Masai hè, die dragen gewoon in het echt ook die kralen en de sjaals, dat doen ze niet alleen voor de toeristen."
Hoe weet jij dat nou meisje, dacht ik, jij bent toch zelf ook een toerist!
We zaten overigens bij XINH, een hippe Vietnamees op de Elandsgracht, daar waar vroeger Waldorf zat. "Hebben jullie eerder Vietnamees gegeten?", vroeg de oberette. Ja gisteren nog, zei ik. Ik had thuis de Vietnamese soep gemaakt die laatst in het NRC stond, maar dan in de luie huisvrouwenversie met bouillonblokjes. "Oh, maar niet echt in Vietnam dus?" Eh nee. Hoeveel mensen zijn er in hemelsnaam naar Vietnam op vakantie geweest? Het eten was overigens heerlijk, fris, verse groente en kruiden om de boel naar smaak mee op te spicen. Een heerlijke crepe gevuld met groente die je moest wrappen in knapperige sla, mihoensalade met kip op een stokje (die je, volgens de duidelijke instructies van de oberette met je mes moest afsnijden, nee nee, niet met je vork!), pho (da's die soep) en ossenhaas. Ik wist alleen niet dat Vietnamezen zoveel hoisin saus door het eten deden.
Geplaatst in Uncategorized
Spring is in the air
Ik weet het heus wel, één magnolia maakt nog geen lente. Maar een tak met wel honderd (nou ja zeker vijftien) bloemen zal toch wel een beetje helpen? Het is trouwens een leuk proces om te zien. De knoppen zitten in harde fluwelige velletjes, die als een hoedje omhoog geschoven worden. En als de bloemknop denkt dat hij het alleen verder kan, gooit-ie het hoedje gewoon op de grond.Wat een enorne bende maakt natuurlijk maar hee, alles voor een beetje lente in huis.
Geplaatst in Uncategorized
Zi-Za-Zondag
Zondag. Het druilde een beetje buiten en niets is dan zo aantrekkelijk om in bed beschuitjes te eten en voor de vierde keer The Devil Wears Prada kijken. Maar, ik vond het tijd voor een uitstapje. Sinds Erwin nog maar één dag in de week weekend heeft zijn de uitstapjes wat naar de achtergrond verschoven maar vandaag, ja vandaag moest het gebeuren.
Na een heerlijk ontbijtje met gepocheerde eieren, mijn lievelings sinds New York, sprongen we in de jassen en liepen, gewapend met camera en OV chipkaart naar buiten. Want hee, we gingen ook nog eens met de tram. Om de hoek kwamen we de buurman tegen. "Stelletje toeristen", schold hij vriendelijk, toen hij de camera in het oog kreeg.
Een tram met overstapje verder stapen we vlak bij Artis uit. Het was beredruk en gewapend met onze jaarkaarten wrongen we ons door het hek. Ik hartje Artis maar ik erger me altijd dood aan het publiek. Zo'n kunstzinnig Oud West/IJburg volkje met grote stappers, Max Havelaar kleding en warrig haar. Met mensen die tegen hun kroost (met dubbele voornaam, op loopfietsjes gemaakt van ecologisch verantwoord hout) roepen dat ze "nog even langs de kleine panda willen lopen voor we naar huis gaan, hoor!".
In plaats van ons te vergapen aan de capriolen op de apenrots sloegen we linksaf richting de restauratie verbouwingen van het vogelverblijf, keken naar de loslopende lemuren en waren jaloers op het kleine meisje in de vlindertuin die de kweekhal in mocht om dode vlinders te rapen voor haar spreekbeurt. Ik wenste dat ìk een spreekbeurt over vlinders moest houden. De leukste ruimtes in Artis zijn tenslotte de ruimtes waar je niet in mag. We liepen het nieuwe stukje langs de Twee Cheetah's, het afzichtelijk horeca gebouw wat nu ook verbouwd wordt, en leverden flink commentaar hoe wij het zouden aanpakken. De beste stuurlui…, enfin.
Het was lente in Artis en dat was niet alleen te merken aan de overal oppiepende sneeuwklokjes. De pauw schudde eens flink met zijn staart en dat was toch wel de meest decente van het stel. Overal werdt flink voor nageslacht gezorgd of vierden ze alvast Valentijn?
Na Artis vervolgden we onze weg naar de Hortus Botanicus, wat ontzettend saai klinkt en dat ook leek. Verkijk u echter niet op de eerste kassen maar wandel door de tuin naar de kleine kassen verderop. Daar waar uw gehele kast met kruidenpotjes real life aanwezig is. Het "Hee! Citroengras en dit is kurkuma en thee en rijst en koffie" was niet van de lucht. Ergens achterin de tuin vonden we een licht armzalige spar met een groot hek erom. Hij leek ons niet bijzonder gevaarlijk dus we besloten wat dichterbij te gaan kijken. Het was een eenzame boom waarvan er nog maar enkele op de wereld waren (logisch ook, als je ze achter slot en grendel houdt). Maar de goden zij dank was er een werkgroep opgericht om de soort weer uit het slop te helpen. Pfew, een pak van mijn hart.
Oh, en heeft u wel eens geprobeerd om scherp te stellen op een glasvleugelvlinder? Daar zit met recht te veel glas en te weinig insect aan, maar, met een van mijn fotografentrucs is het gelukt. Kijkt u maar.
Geplaatst in Uncategorized