Ik besloot Erwin voor zijn verjaardag een weekendje Brugge te geven. Want wat is er nu mooier dan een paar dagen, samen met de vrouw waarvan je zielsveel houdt (dat ben ik, hè, voor alle duidelijkheid), langs de grachtjes van zo’n romantische stad te flaneren?
Hoe anders liep het… Er woei een snijdende koude wind langs de grachten en het sneeuwde als een bezetene, want het flaneren nogal belemmerde. Ik was van mijn tenen tot mijn haarpunten verkouden en niet zo’n beetje ook. We verstopten ons in jassen, mutsen en shawls en papieren zakdoekjes en trotseerden de sneeuw en de wind. Want wat is Brugge leuk. En mooi. En gezellig.
Totaal verkleumd strandden we bij ’t Brugse Beertje voor een welverdiende pint. Na weer wat moed verzameld te hebben vochten we ons door sneeuw en kou naar de Zilverstraat voor een pintje in Cafedraal, waar we uiteindelijk aan de bar dineerden en een gezellige avond hadden met een handelaar in veevoeder en zijn echtgenote die duidelijk van gekkigheid niet meer wist wat ze met zijn geld moest doen 🙂
De volgende dag was de wind weg, de sneeuw hield echter vrolijk vol. We struinden over de grachtjes, door het Begijnhof en verbaasden ons wederom over de pracht in Brugge. We beklommen de 83 meter hoge Belfort en aten wafels met thee in een tearoom. En ’s avonds het pièce de resistance: een diner in De Visscherie. Oeh, da’s een aanrader, voor degenen onder u die naar Brugge willen.
Al met al was het een heerlijk weekendje samen en zeker voor herhaling vatbaar. Kijk maar.
Geplaatst in Uncategorized
