Windstil

Nederland. Land van windmolens. Land van wind. Land van wind? Ho es, wat mist er al de hele week? Juist. En juist als de jongens iedere middag zeilles hebben op de Sloterplas. We proberen het een beetje goed te praten, hoe belangrik is dat je je boot ook kan handelen als er weinig wind is. dat je dan juist je boot goed leert kennen. Maar de jongens balen. Die willen windkracht vier, op zijn minst. Wie weet morgen wel.

 
En ja, inderdaad. Niemand zit nog in z'n boot maar Q heeft het al voor elkaar om zijn boot al te laten kapseizen 🙂

BBQ en HP6-2

BBQ-weer valt meestal onder de noemer zonnig en warm en in ieder geval droog. Wij hadden echter met Nichtje al begin juli een BBQ afspraak gemaakt voor 23 juli. Haar ouders zouden dan hoog en droog (èn zonnig èn warm) in Italie en ik zou even checken of nichtje in haar eenzame bestaan wel goed had gegeten (en eventueel bijvoederen via een BBQ festijn).

Vrijdagavond smste Nichtje ietwat zorgelijk of het feest nog wel doorging. "Tuurlijk" zei ik vol goede moed en checkte en passant nog even Weeronline. Grijze wolke en regen, hmz. Maar ze hebben het daar wel vaker fout dus ik kocht de AH leeg en propte een tas vol met allerlei BBQ heerlijkheden en plunderde de Turk voor brood en baklava. En ondanks dat de jongens en meisjes van Weeronline dit keer wel gelijk hadden BBQ'den wij met volle teugen onder de veranda. Kwestie van het meubilair een beetje verplaatsen zeg maar…

Erwin had ondertussen bedacht dat we dan wel konden blijven slapen en dat we dan zondagochtend om tien over tien naar HP6-2 zouden gaan. Heel vroeg maar wel half geld want héé, die week in Friesland was ons niet in onze koude kleren gaan zitten. Nichtje morde even bij het horen van het vroege uur, maar ja, de laatste HP laat je niet aan je neus voorbij gaan.

En dan de laatste Harry Potter, he, wat moet ik daar nu over zeggen: uitgeput door alle ontploffingen en toverstokacties huilden Nichtje (dank voor de tissues, Kim!) en ik tranen met tuiten (onder dramatische uitroepen van dingen als: "Dit komt nooit meer terug!", "Het einde van een tijdperk!") en de jongens moesten een beetje schamper om ons lachen (alle drie hè, de ongevoelige schurken!). Maar het is wel zo. Dit komt nooit meer terug. En wat waren het geweldige boeken en films. Zo.

Van de regen en de drup en rookvlees op de achterbank

Neenee, ik ben nog steeds op vakantie maar we zijn wel al weer terug van het weekje Workum (Wàrkum voor de Friezen onder u). De jongens en meisjes van Weeronline hadden ons een beetje in het ootje genomen. Tot op het moment van vertrek sierden dikke grijze regenwolken hun website, maar niets bleek minder waar. In Warkum scheen zowaar vier (VIER!) dagen de zon, wat best veel is op een vakantie van zeven dagen.

De mannen werden vergast op een cursusje kitesurfen wat moeilijker bleek dan verwacht, ze zaten tot in het holst van de nacht bij het kampvuur op het strand en vermaakten zich prima. Ze stonken de pan uit naar rook en toen we vrijdag terugreden rook het alsof we een paar kilo rookvlees op de achterbank hadden zitten in plaats van twee oververmoeide want steeds veel te laat naar bed gaande jongens. Erwin en ik chillden in de tuin, zaten lekker in de zon, keken naar de Tour de France en vonden Voeckler op Robin Williams lijken, reisden de regen achterna op zoek naar de Waddenzee ("Deze dijk op, dan moet het hier achter zijn." Verwachtingsvol boven komen en dan een zee van… gras zien. Oef, zeer teleurstellend. Gelukig kwam het even later goed) en lazen zo even drie boeken uit de overvolle e-reader (John Hart. Een aanrader. Echt!). En toen ik het echt niet meer hield van de hitte zwom ik zelfs een rondje in het IJsselmeer, jawel.

Over guerilla-gardening en andere zaken

Wat een regenachtig begin van de vakantie. En kijkend op Weeronline ziet ik dat het er niet veel beter op gaat worden. Anyway, ik vermaak me prima.

De serre is gerestyled tot een fijn oord om te zitten en een boekje te lezen (en wat zal B. blij zijn met de opgeruimde planken!).

Ik heb, ondanks dat ik waarschijnlijk de Bewonerscommissie op mijn dak krijg, ons stukje galerij omgetoverd tot een fijn buiten, compleet met lampionnen op zonne-energie (over van Q.'s verjaardag) en een ieniemiene tuin (oftewel twee rozemarijnplanten omdat die zo lekker ruiken). Leve guerilla gardening!

We hebben Q.'s nieuwe school bezocht en hem ingeschreven. Laten we hopen dat het hem hier wel gaat lukken.

En omdat Q. hier in Amsterdam komt wonen heb ik de kamer van de jongens opnieuw ingericht. En een garderobekast voor ze gekocht (en passant nog een sportbroek, wat t-shirts en sokken onder hun bedden gevonden, hmz…).

En alvast voor volgende week in Friesland mijn e-reader volgepropt, zes-en-dertig boeken, hoei!

365 dagen project

Ergens vorig jaar blogde ik over mevrouw Gebrummel (KLIK en KLIK). Mevrouw Gebrummel heet in het echt Jeanette van Brummelen en is onder meer kunstenares (KLIK).

Ze haalde bij Erwin materiaal dat ze gebruikte voor haar 365 dagen project: iedere dag van het jaar een kunstwerkje maken. Afgelopen mei was het project klaar en werden alle plankjes tentoongesteld. Ik had op voorhand al wat stukken gereserveerd en we kregen 11-09-2011 van Jeanette, omdat dat de dag was dat we niet gingen trouwen.

Enthousiast kwam ze afgelopen weekend vertellen dat de verkoop een groot succes was geweest. En als dank voor Erwin's moeite mocht hij alle vier de plankjes gewoon hebben. Ik heb ze meteen (laten) ophange.